Eugeniusz Bodo był wzorem przedwojennej elegancji, szarmanckiego dżentelmena. W 1928 roku ogłoszono go "kr贸lem mody", w 1933 od czytelnik贸w tygodnika "Kino" otrzymał tytuł "kr贸la polskiego ekranu". Był też pionierem reklamy. Jego nazwisko firmowało nuty, polisy ubezpieczeniowe, garnitury Old England, krawaty Chojnackiego, kapelusze Młodkowskiego, buty Kielmana, czekoladki Wedla, pastę do zęb贸w, a od wiosny 1939 roku kawiarnię Caf茅 Bodo przy Pierackiego 17 w Warszawie (obecnie Foksal). Dzisiaj pewnie nazwano by go celebrytą, a wtedy, jako ulubieniec publiczności, cieszył się szacunkiem także wśr贸d koleg贸w artyst贸w. To o nich jest ta książka. "Zależy mi na utrwaleniu pamięci o tamtych latach, tamtych ludziach. Niech przem贸wią zostawione przez nich dokumenty i listy, scenariusze program贸w artystycznych i radiowych audycji literackich. Niech przypomną bohater贸w tamtych lat ich fotografie, recenzje z występ贸w, artykuły prasowe. Nic w sztuce nie jest tak kr贸tkotrwałe jak teatr, a w teatrze - piosenka", pisze Anna Mieszkowska. Te lata, jak powiedział Fryderyk J谩rosy, "to był szczyt kabaretu literackiego i drugiego z takimi talentami i w takiej atmosferze - nie było wtedy W całej Europie!".
Kurtyna w g贸rę!
Przed Państwem: Eugeniusz Bodo, Fryderyk Jarosy, Hanka Ordon贸wna, Stefcia G贸rska, Zofia Terne, Maria Modzelewska, Konrad Tom i Zula Pogorzelska, Feliks Konarski i Nina Oleńska, Alfred Sch眉tz, Renata Bogdańska-Anders, Gwidon Borucki, Wojciech Wojtecki, Wiktor Budzyński, Stanisław Ruszała i Loda Halama, a także wszechobecni Marian Hemar, Julian Tuwim, Andrzej Włast i Henryk Wars.
